บันทึกการเรียนรู้ครั้งที่ 2
วันศุกร์ ที่ 20 มกราคม 2560
(เวลา 08.30-12.30)
ความรู้ที่ได้รับ
ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ
แบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม ได้แก่
1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูง
มีความเป็นเลิศทางสติปัญญา หรือ เรียกว่า
“เด็กปัญญาเลิศ”
2. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง
เด็กปัญญาเลิศ (Gifted Child)
คือ เด็กที่มีความสามารถทางสติปัญญา มีความถนัดเฉพาะทางสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน
คิม อึงยอง Kim Ung-yongชาวเกาหลี มีระดับสติปัญญา (IQ) สูงที่สุดในโลกที่ระดับ 210
ลักษณะของเด็กปัญญาเลิศ
-พัฒนาการทางร่างกายและจิตใจสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกัน
-เรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้อย่างรวดเร็วและง่ายดาย
-อยากรู้อยากเห็นอย่างจริงจัง ชอบซักถาม
-มีเหตุผลในการแก้ปัญหา
การใช้สามัญสำนึก
-จดจำได้รวดเร็วและแม่นยำ
-มีความรู้ ใช้คำศัพท์เกินวัย
-มีความคิดริเริ่ม มีวิธีการคิดและแนวคิดแปลกๆ
-เป็นคนตื่นตัว เฉียบแหลม ว่องไว และช่างสังเกต
-มีแรงจูงใจ และมีความมานะบากบั่นมีความจริงจังในการทำงาน
-ชอบแสวงหาสิ่งท้าทายความคิดความอ่าน
เด็กปัญญาเลิศมักชอบทำสิ่งเหล่านี้
-ตั้งคำถาม
-เรียนรู้สิ่งที่สนใจ
-ชอบอยู่กับผู้ใหญ่หรือเด็กที่โตกว่า
-อยากรู้อยากเห็น
ชอบคาดคะเน
-เบื่อง่าย
-ชอบเล่า
-ติเตียนผลงานของตน
กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง
1.เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา
2.เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน
3.เด็กที่บกพร่องทางการเห็น
4.เด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ
5.
เด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา
6.
เด็กที่บกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์
7.
เด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้
8. เด็กออทิสติก
9. เด็กพิการซ้อน
เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา (Children with Intellectual Disabilities)
หมายถึง เด็กที่มีระดับสติปัญญาหรือเชาว์ปัญญาต่ำกว่าเกณฑ์เฉลี่ยเมื่อเทียบเด็กในระดับอายุเดียวกัน
มี 2 กลุ่ม คือ เด็กเรียนช้า
และเด็กปัญญาอ่อน
เด็กเรียนช้า
- สามารถเรียนในชั้นเรียนปกติได้
-
เด็กที่มีความสามารถในการเรียนล่าช้ากว่าเด็กปกติ
-
ขาดทักษะในการเรียนรู้
-
มีความบกพร่องทางสติปัญญาเพียงเล็กน้อย
-
มีระดับสติปัญญา
(IQ) ประมาณ 71-90
เด็กปัญญาอ่อน
- ระดับสติปัญญาต่ำ
- พัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย
- มีพฤติกรรมการปรับตนบกพร่อง
- อาการแสดงก่อนอายุ 18
แบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม
1.
เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20
-
ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่าง ๆ ได้เลย
-
ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาล
2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34
-ไม่สามารถเรียนได้
ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่าย ๆ
-เรียนในระดับประถมศึกษาได้
-สามารถฝึกอาชีพและงานง่าย
ๆ ได้
-เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า E.M.R (Educable
Mentally Retarded)
-กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า
C.M.R
(Custodial Mental Retardation) เท่านั้น
3. เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49
-
พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่าย
ๆ ได้
- สามารถฝึกอาชีพ
หรือทำงานง่าย ๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้
- เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R (Trainable
Mentally Retarded)
4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70
-เรียนในระดับประถมศึกษาได้
-สามารถฝึกอาชีพและงานง่าย
ๆ ได้
-เรียกโดยทั่ว
ๆ ไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retarded
ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา
ไม่พูด หรือพูดได้ไม่สมวัย
ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก
ความคิด และอารมณ์ เปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้
ทำงานช้า
รุนแรง ไม่มีเหตุผล
อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ
กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกัน
ช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน
ดาวน์ซินโดรม Down Syndrome
สาเหตุ ความผิดปกติของโครโมโซมคู่ที่
21 ที่พบบ่อยคือโครโมโซมคู่ที่21 เกินมา 1 แท่ง
อาการ
ศีรษะเล็กและแบน
คอสั้น
หน้าแบน ดั้งจมูกแบน
ตาเฉียงขึ้น ปากเล็ก
ใบหูเล็กและอยู่ต่ำ รูหูส่วนนอกจะตีบกว่าปกติ
เพดานปากโค้งนูน ขากรรไกรบนไม่เจริญเติบโต
ช่องปากแคบ ลิ้นยื่น ฟันขึ้นช้าและไม่เป็นระเบียบ
มือแบนกว้าง นิ้วมือสั้น
เส้นลายมือตัดขวาง นิ้วก้อยโค้งงอ
มีความผิดปกติในระบบต่างๆ ของร่างกาย
บกพร่องทางสติปัญญาระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง
อารมณ์ดีเลี้ยงง่าย ร่าเริง เป็นมิตร
มีปัญหาในการใช้ภาษาและการพูด
อวัยวะเพศมักเจริญเติบโตไม่เต็มที่ทั้งในชายและหญิง
การตรวจวินิจฉัยก่อนคลอดกลุ่มอาการดาวน์
การเจาะเลือดของมารดาในระหว่างที่ตั้งครรภ์
อัลตราซาวด์
การตัดชิ้นเนื้อรก
การเจาะน้ำคร่ำ
เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน (Children with Hearing Impaired)
หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่อง หรือสูญเสียการได้ยิน เป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่างๆ ได้ไม่ชัดเจน มี 2 ประเภท คือ เด็กหูตึง และ เด็กหูหนวก
เด็กหูตึง
หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟังจำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม
1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินตั้งแต่ 26-40 dB
2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินตั้งแต่ 41-55 dB
3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินตั้งแต่ 56-70 dB
4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินตั้งแต่ 71-90 dB
เด็กหูหนวก
- เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน
- เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้
- ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
- ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป
ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน
-ไม่ตอบสนองเสียงพูด
เสียงดนตรี มักตะแคงหูฟัง
-ไม่พูด มักแสดงท่าทาง
-พูดไม่ถูกหลักไวยากรณ์
-พูดด้วยเสียงแปลก มักเปล่งเสียงสูง
-พูดด้วยเสียงต่ำหรือด้วยเสียงที่ดังเกินความจำเป็น
-เวลาฟังมักจะมองปากของผู้พูด หรือจ้องหน้าผู้พูด
-รู้สึกไวต่อการสั่นสะเทือน และการเคลื่อนไหวรอบตัว
-มักทำหน้าที่เด๋อเมื่อมีการพูดด้วย
เด็กที่บกพร่องทางการเห็น(Children with Visual Impairments)
ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการเห็น
-เดินงุ่มง่าม ชนและสะดุดวัตถุ
-มองเห็นสีผิดไปจากปกติ
-มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา
-ก้มศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า
-เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา
-ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน
-มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต
เด็กตาบอด
เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห็นบ้าง ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้ มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60 , 20/200
ลงมาจนถึงบอดสนิท มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว่า 5
องศา
เด็กตาบอดไม่สนิท
เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา สามารถมองเห็นบ้างแต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ
6/18, 20/60, 6/60, 20/200 หรือน้อยกว่านั้น มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดกว้างไม่เกิน
30 องศา
การนำความรู้ไปประยุกต์ใช้
ได้รู้ประเภทของเด็กพิเศษ ทำให้ทราบว่าลักษณะเป็นอย่างไร นำไปใช้ได้ในสังเกต และเป็นความรู้ที่สามารถนำไปใช้ได้
ประเมินตนเอง
แต่งกายเรียบร้อย ตั้งใจจดบันทึกเพิ่มเติม
ประเมินเพื่อน
เพื่อนๆตั้งใจเรียน มีการพูดคุยซักถามอาจารย์ ไม่ส่งเสียงดัง
ประเมินอาจารย์
อาจารย์อบอุ่น อธิบายเข้าใจง่าย มีภาพและกิจกรรมให้ทำ บรรยากาศในห้องมีความสุข
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น